понедельник, 3 февраля 2020 г.

İslahatda humanizm -
Yorulmuş atları güllələmirlər


Qəti qənaət hasil oldu ki, məmləkətin ən anormal məxluqatı qələm əhlidir. Ölkədə nə qədər istedadsız, şərəfsiz və savadsız fərasət sahibi var, onların böyük əksəriyyəti mediaya, az qismi ədəbiyyata dürtülüblər. Bütün bu bəlalar ictimai-siyasi, humanitar sahəyə yön verənlərin səriştəsizliyi nəticəsində olub.
FB statuslarımın birində yazmışdım ki, Azərbaycan mətbuatından üç nəfərin - Həsən bəy Zərdabinin, Nəcəf Nəcəfovun və Mehman Əliyevin nikbinliyinə həsəd aparıram. İddiamı hələ də doğru sayıram. Əcəba, hörmətli Mehman Əliyev nə görür, bu məmləkət mediasının təkamüllə düzələcəyinə ümid edir?
Gün ərzində nə qədər malbaş namizəd və onun danaboyun vəkilləri sizi səhifə bəyənməyə dəvət edir, küçədə görəndə, “like” etmədiyimizə görə qınayırlar. Əksəriyyəti də media və ədəbiyyat adamı.
Ölkəni bu günə qoyan oldu. Media ya özlərinə “bakinskaya natsiya” deyən meşşanların, ya da mədəniyyətə erotika, şou-biznesə porno, siyasətə və ictimai həyata mədəni tövlə kimi baxan, elmə mal nobatı kimi yanaşan kəndlilərin meydanına çevrildi. Hələ də elədir.
Media sahəsində ümidverici dəyişiklik baş verir. Ədəbi prosesdə isə könüllülərə və əzabkeşlərə hələ də ehtiyac duyulur. Ona görə də islahatların davamına ciddi ehtiyac var. İslahatçılar isə çox humanist görünür. Yuxarılar humanizm nümayiş etdirərək işəyaramaz “yorulmuş atları güllələmək”istəmir, “atlar” da ki, tumarı görüb hələ də yük çəkə biləcəklərini güman edir.



суббота, 29 июня 2019 г.


Güneyli   liderlər ABŞ-ın yeni addımlarına hazırdırmı?

ABŞ preizdenti Donald Trampın son vaxtlar müharibə ritorikasından imtinası, hətta sülhvari çağırışları bəzilərində belə fikir yaradıb ki, dünyanın sahibi İranla müharibə sevdasından vaz keçib. Əsla belə deyil. Cənab Trampın müharibə hədə-qorxularından müvəqqəti vaz keçməsi “sağı göstərib solu vurma” siyasəti ola bilər. Güman ki, yaxın gələcəkdə İrana qarşı daha ciddi planlar hazırlanır.  Rusiya ciddi böhran içərisindəykən, Çin nisbətən zəifləmişkən ABŞ İranla bağlı problemini həll etməlidir. Ən çoxu 10 il sonra ABŞ-ın qarşısında Çinlə yanaşı Hindistan kimi nəhəng dayanacaq. Gələcəkdə bir neçə güclə eyni vaxtda mübarizə aparması Ağ Ev üçün çox təhlükəli olardı. Ona görə də indi düşmənin birinin-İranın sıradan çıxarılması Birləşmiş Ştatlar üçün çox vacibdir.
Bəs Tramp administrasiyasının yeni taktikası nədən ibarət ola bilər? Ümumi mənada hədəf bəllidir. Lakin bu hədəfin reallaşdıracaq yeni planın detalları nədir? Bu suala cavab vermək çətindir. Bizim üçün vacib olan isə baş verəcək hər hansı hadisəyə hazır olmaq, proseslərdən öz maraqlarımıza uyğun fayadalanmaqdır. Lakin biz bu proseslərə hazırıqmı? Məncə yox.  Məsələn, Xalq qəhrəmanımız Abbas Lisaninin haqsız həbsi ilə bağlı neyləyə bilirik? Başqa mübarizlərin müdafiəsində də durum eynidir. Yubanmadan Güney Azərbaycanın maraqlarını güdəcək güclü bir təşkilat ətrafında birləşməliyik. Güneyli öndərlər bu məsələnin üzərində bir daha ciddi düşünməlidirlər.

x


понедельник, 18 марта 2019 г.

ABŞ Dövlət Departamentinin 2018-ci ildə dünyada insan hüquqlarının vəziyyətinə dair hesabatında İranla bağlı bölməyə dair qısa qeyd
ABŞ Dövlət Departamentinin 2018-ci ildə dünyada insan hüquqlarının vəziyyətinə dair hesabatında İranla bağlı bölmədə Azərbaycan türklərinə qarşı hüquq pozuntularına çox az yer verilib. Bəluclara, kürdlərə qarşı təzyiqlərdən daha çox danışılır. Lakin Azərbaycan türklərinə qarşı İran rejimi tərəfindən davaml; olaraq gerçəkləşdirilən hüquq pozuntularından çox xəsisliklə bəhs edilib. 2018-ci il ərzində demək olar ki, hər gün İranda Güney Azərbaycan fəallarına qarşı təzyiqlər barədə xəbərlər yayılırdı. Departamentin hesabatında həmin təzyiqlər barədə ətraflı yazılmır. Departament hesabata daxil etdiyi məlumatların hüquq müdafiə təşkilatlarından və beynəlxalq KİV-dən aldığını vurğulayır. Burada qos-qocaman ABŞ Departamentini qınamamaq olmaz. Demək ki, ABŞ dövləti kürdlərin və bəlucların mübarizəsinin qabardılmasında daha çox maraqlıdır. Ancaq etiraf edək ki, Güney azərbaycanlıların hüquqlarının müdafiəsi ilə məşğul olan təşkilatlarımızın, diaspor fəallarımızın işi də qənaətbəxş olmayıb. Hələ də böyük dövlətlər və beynəlxalq qurumlarla doğu-düzgün işləməyi bacarmırıq. Hər şeyi də cənab Semdən gözləmək düzgün olmaz.
Hesabatın Güney Azərbaycan türklərinə dair hissəsinin qısa xülasəsi
Hesabatda Azərbaycan əyalətlərndə də insan hüquqlarının pozulmasına, azərbaycanlıların milli və insan haqlarının pozulması vurğulanır. Bildirilir ki, İran əhalisinin 23-25 fazini təşkil edən, təxminən 18 milyonluq (?- A.S.) azərilər başqa etnik azlıqlara nisbətən hökumətə və cəmiyyətə daha çox inteqrasiya olunublar.
Hesabatda bildirilir ki, İran hökuməti azərbaycanlı aktivistləri və təşkilatları təqib edərək, coğrafi adları dəyişdirərək onlara qarşı diskriminasiiya siyasəti yürüdür.
“Beynəlxlaq KİV-lərin, azərbaycanlı hüquq müdafiəsi qruplarının verdiyi xəbərlərə görə, Şərqi Azərbaycan əyalətində İyul ayında Babək qalasına yürüş ərəfəsində 50-yə yaxın azərbaycanlı həbs olunub, digərləri təhdid edilib. Hökumət hər il tarixi şəxsiyyət Babək Xürrəmdinin doğum gününü qeyd etmək istəyən minlərlə azərbaycandilli aktivistin qarşısını almaq üçün cəhd göstərib”.
Hesabatda qadınların sünnət olunduğu bölgələr arasında Qərbi Azərbaycan əyalətinin də adı çəkilir ki, bu adət bizim xalqda olmadığından, sözgüdən qeydin həmin ostanda yaşayan digər xalqla bağlı işləndiyini düşünürəm.

https://www.state.gov/j/drl/rls/hrrpt/humanrightsreport/index.htm?year=2018&dlid=289205&fbclid=IwAR0WCMujgt5iAFvwKcS-2pZkspoy7LbbQA12rx7THV6CvkG1-Wr8d-4ifr0#wrapper

пятница, 19 октября 2018 г.

İran İslam inqilabından sonra Cənubi azərbaycanlıların ana dili uğrunda mübarizəsi(1979-2005-ci illər)

https://ebooks.az/book_cCienPB2.html#



    Sərlövhə: İran İslam inqilabından sonra Cənubi azərbaycanlıların ana dili uğrunda mübarizəsi(1979-2005-ci illər)
    Müəllif: Yeganə Hacıyeva
    ISBN: 9789952251111
    Kateqoriya: Tarix
    Faylın həcmi: 1.55 MB

суббота, 1 сентября 2018 г.




İddiamız imkanlarımıza uyğun deyil və ya vahid təşkilata və liderə ehtiyac var

İrandakı etiraz dalğası ilə bağlı yazmışdım: bu gün də olmasa, sabaha hazır olmalıyıq!

Bu gün İrandakı hərəkatımız nə qədər miqyaslı olarsa- olsun, qalib gələcək gücdə deyil. Çünki hərəkatımızın lokomotiv təşkilatı və lideri yoxdur. Hazırki İran idarəçiliyi də baş verəcəklərə qarşı preventiv tədbirlər proqramı ilə hazır görünür.

2500 ildən artıq dövlətçilik təcrübəsinə malik İran idarəçiliyi məzmunu saxlamaqla forma dəyişkənliyi ilə dövləti yaşatmaq təcrübəsini yenidən tətbiq etmək gücündə görünür. Necə ki, zaman-zaman həmin praktikanı tətbiq edərək panfarsist xarakterə malik dövlətçiliyi qoruyaraq saxlaya bilib. İranı yaxşı bilənlər fərqindədirlər ki, bu dövlətin idarərçiliyinin də, dövlətə qarşı etirazların da özəyini türklər təşkil edib.
İrandakı ərəblər, kürdlər, bəluclar və digər milli və etnik azlıqların türklər qədər forma və məzmun dəyişikliklərinə ciddi təsiri olmayıb. İranın tarixi göstərir ki, ümumilikdə türklərin aşağılı-yuxarılı təsiri olmadan, İran coğrafiyasında dəyişiklik imkanları çətin gerçəkləşə bilər. Lakin bu dəyişiklikdən kimin qazanacağı bizim üçün həyati məsələdir: panfarsist ideologiyası daşıyıcılarının, yaxud İran coğrafiyasındakı qeyr-fars xalqlarının, o cümlədən soydaşlarımızın.

İran ciddi dəyişikliklərə hamilədir və bu dəyişikliklər təbii olaraq, bizə də təsirsiz ötüşməyəcək. Ona görə də hadisələri qarşılaya biləcək proqrama malik olmalıyıq. Bundan başqa, fərd olaraq da Güneydəki soydaşlarımızın gələcək sıxıntılarını qarşılamağa böyük ideallar naminə hazır olmalıyıq. Digər tərəfdən, İranda dəyişiklik gözləyən xarici güclər bu amilləri nəzərə almalıdır.

Bu dəfə də azərbaycanlılarsız dəyişiklik mümkün olmayacaq. Lakin dəyişiklikdən sonra idarəçilikdə azərbaycançı təfəkkürlülər olacaqmı? Əvvəlki inqilablardakı kimi olsa, xeyr!

Ona görə yazıram ki, hazır olmalıyıq! İndi İranda rejim dəyişikliyinə gedəcək etirazların sürətlə vüsət aılmasını istəmərəm. Ona görə ki, hələ hazır deyilik.

Nə hərəkatımıza rəhbərlik edə biləcək təşkilatımız var, nə də çoxluğun qəbul etdiyi liderimiz.

İddiamız imkanlarımıza uyğun deyil.

четверг, 30 августа 2018 г.

Dostları polemikaya dəvət edirəm!

Güney türklərinin hüquqları demokratik cəmiyyətdən keçirmi?  
3 Avqust 2018 23:51

İran coğrafiyası qaynama nöqtəsinə yaxınlaşmaqdadır. Bu coğrafiyadakı xalqların həmin qazandan alacaqları nəsib o qazanda necə qaynamalarına çox bağlıdır. Azərbaycan türkləri İran tarixinin müxtəlif dövrlərində baş vermiş qaynamaların tam mərkəzində dayanmış və nəticədə çoxmilyonlu bir xalq olsa da nəsibini almamış, əksinə köləliyə, tapdanmağa məhkum olunmuşdur. Zənnimizcə, İranda baş vermiş son etiraz aksiyalarında da Azərbaycan türklərinin nisbi passivlik nümayişinin bir səbəbi də həmin tarixi təcrübədən qaynaqlanan qorxudan doğur.
Haşiyə əvəzi tarixi ekskurs. 1905-11 ci il “Məşrutə hərəkatı” adlanan və İran tarixiində bu gün də qızıl hərflərlə yazılan inqilab Azərbaycan türkləri ilə bağlıdır ki, həmin inqilabi prosesin başında təbrizli Səttərxan dayanırdı.
1917-ci ildə Rusiyada fevral inqilabı baş verərkən Azərbaycanın güneyi rus qoşunlarının işğalı altında idi. Dünyanı sarsıdan Fevral inqilabından sonra İranda da canlanma yarandı və 1917-ci il mayın 1-dən Təbrizdə mitinq və nümayişlər keçirilməyə başlamışdı.
1920-ci il aprelin 7-də isə Təbrizdə üsyan başlandı və qalib gəldi. Şeyx Məhəmməd Xiyabaninin başında olduğu üsyan rəhbərliyi iyunun 24-də muxtar hüquqlara malik Milli Hökumət yaratdı. Azadistan Respublikası elan olundu. Tehranda Böyük Britaniya nümayəndəliyinin dəstəyi ilə sentyabrın 11-də Təbrizə qəfıl hücum təşkil edildi və 4 günlük mübarizədən sonra azad respublika ingilis-fars ittifaqı tərəfindən devrildi.
İkinci dünya müharibəsi Böyük Britaniya silahlı qüvvələri ilə Sovetlər Birliyi hərbi hissələrinin İran ərazisinə daxil olması ilə yekunlaşdı. Bu isə Rza şah istibdad rejiminin süqutu ilə nəticələndi. Xarici müdaxilə və Şah rejiminin yıxılması İranda müəyyən qədər demokratik mühitin yaranmasına səbəb oldu. Proses müxtəlif bölgələrdə fərqli formalarda təzahür etdi. Güney Azərbaycanda isə Seyid Cəfər Pişəvərinin başçılığı ilə Azərbaycan Milli Hökumətinin yaranması ilə nəticələndi. Milli Hökumət imperialist qüvvələrin sazişi nəticəsində çox az yaşadı.
1979-cu il il İran İslam İnqilabından bəhs edilərkən bir çox tarixçilər əslində inqilabın Təbruzdən başlanıldığını görməzdən gəlirlər. Həmin il fevralın 18-də (29 bəhməndə) Təbrizdə Ayətullah Məhəmməd Kazim Şəriətmədarinin çağırışı ilə əhali üsyana qalxdı. Bu üsyanda 100 min nəfər iştirak etdi. Ordu yeridilməsinə baxmayaraq üsyan ertəsi gün də davam etdi.
Yenə həmin xalq- islam inqilabı tərəfindən milli huquqlarının təmin ediləcəyi vədi ilə aldadılan və İran İslam inqilabının əsas iştirakçısı olan Azərbaycan türkləri bu gün də mübarizə aparır. Yüzlərlə mübariz insanı zindanlarda işgəncələrə məruz qalır, öldürülür, ölkədən qovulur və bu mübarizə yenə də Qərbi qane etmir. Çünki dinc mübarizə Qərbin maraqlarına cavab vermir. Qərbə qan tökülməsi, qanla müşayiət olunan qalibiyyət lazımdır ki, bu cinayətin üzərindən öz maraqları üçün istifadə etsin. Lakin tarixi təcrübə göstərir ki, bizim qanımız Qərb üçün öz maraqlarını təmin etmək üçün müvəqqəti istifadədən ötrü lazımdır. Nəticədə Azərbaycan türkü adlı kimlik onların vecinə də deyil.
Keçilən acı tarixi təcrübə, yəni Qərbin namərdliyi İran coğrafiyasındakı azərbaycanlılarda inamsızlıq yaradıb. Lakin hesab edirəm ki, İİR ərazisindəki türklər məyus olmamalıdır. İndiki durum nisbətən fərqlidir. Hazırda planlaşdırılan dəyişiklik nəticəsində İrandakı türklərə müsətqillik, birləşmə, hətta mədəni muxtariyyət vəd edilməsə belə, demokratik bir cəmiyyətin qurulması bəs edir. Çünki demokratik cəmiyyətlərdə mübarizə daha asan olur. Ona görə də hesab edirəm ki, yaxın hədəfimiz İran coğrafiyasında demokratiyanın bərqərar olmasıdır. Güneyli soydaşlarımız İrandakı son etiraz aksiyalarına dəstək verməli və demokratik rejim uğrunda mübarizə aparmalıdırlar.

“İran hakimiyyəti Güney Türkmənistan kəndlərinin adlarını xəritələrdən çıxarır” – Danyal Babayani

“Türkmənlər mübarizələrində təkdirlər. Heç bir yerdən dəstəyimiz yoxdur”
Danyal Babayani İran fars işğalçı rejiminin zülmündən qurtulmaq üçün qardaş Türkiyəyə sığınmış gənc Güney Türkmənistanlı türkmən aktivistidir. 
İran işğalında olan Güney Türkmənistan ya el dili ilə Güney Türkmənsəhra, Güney Azərbaycanla yaxın və eyni taleyi paylaşmaqdadır. Fars işğalçı rejimi Güney Türkmənistan türkmənlərin kompakt yaşadıqları Türkmənsəhra bölgəsindəki Günbed-e Kavuus şəhərindəndir. Atası Behnam Babayani şair olduğu üçün uşaqlığından şeirə meyl edib. 15 yaşından şeirlər yazmağa başlayıb. Lisedə oxuyarkən türkmənlərin tarixi və mədəniyyətinə dair araşdırmalar aparıb, yazılar yazırmış. 2009-ci ildən etibarən yazılarını facebook və digər sosial şəbəkələrdə paylaşmağa başlayır. Artıq 17 yaşlı gənc Danyal sosial şəbəkələrdə bir neçə türkmən səhifəsinin idarəçisi idi. Onun bu fəallığı ETTELAAT-ın diqqətindən kənarda qalmır. 18 yaşında ETTELAAT-ın Gülüstan şöbəsi tərəfindən həbs olunur. Həbsi barədə ailəsinə və yaxınlarına məlumat verilmir, başqa sözlə desək, oğurlanır. Araşdırmaları və yazdıqları İran hakimiyyəti əleyhinə təbliğat kimi qiymətləndirilir: “Araşdırmalarımın və yazdıqlarımın İrana qarşı propaqanda olduğunu söylədilər. Ali dini lideri, ulu lideri təhqir etməkdə suçlu bilib 23 aylıq həbs cəzası verdilər”.
Həbsdən sonra İran kəşfiyyat idarəsi ona əməkdaşlıq təklif edib: “Bu iyrənc təklifi rədd etdim. Sonra BMT-nin Türkiyədəki nümayəndəliyinə müraciət edərək beynəlxalq qoruma istədim. İndi müvəqqəti olaraq Türkiyədə yaşayıram”.
Danyal bəy fəaliyyətini Türkiyədə davam etdirir. TUHRA (Turkmen Human Rights Activists) adlı insan haqları təşkilatı qurub və bu quruma rəhbərlik edir. “Təəssüf ki, İran türkmənlərini müdafiə edəcək insan haqları qurumu yox idi” deyən gənc müsahibimiz soydaşlarının hüquqlarının müdafiəsi istiqamətində fəaliyyət göstərir. Məqsədi İran türkmənlərinin normal vətəndaş hüquqlarını əldə etməsidir:
“Əslində çox böyük iddiamız, istəyimiz də yoxdur. İran türkmənləri çox təvazökardırlar. İrandakı türkmənlərin ilk istəyi hökumətin onları normal vətəndaş kimi qəbul etməsidir. Normal vətəndaş kimi məzhəb ayrı-seçkiliyinə məruz qalmamaq, öz ana dilimizdə məktəb və universitet oxumaq, Pəhləvilər dövründə türkmənlərdən alınmış dədə-baba torpaqlarımızın geri qaytarılmasını istəyirik. Təəssüf ki, Pəhləvilərin antitürk, antitürkmən politikası İran islam Respublikası zamanında da davam etdirilir. Türkmən fəallarının istəyi yaşadıqları bölgənin, ərazilərin idarəçiliyində iştirak etməkdir. Türkmənlər yaşayan bölgələrdə, şəhər və kəndlərdə türkmənləri tanımayan, onların adət-ənənələrinə, psixologiyasına bələd olmayan adamlar göndərilir. Belə idarəçilər türkmənlərin problemlərini anlayıb həll etməkdə çətinlik çəkirlər.
– Pəhləvilərin türkmənlərə qarşı siyasətinin indi də davam etdiyini söyləyirsiniz.
– Bəli. 1980-ci illərdə- İslam Cumhuriyyətinin qurulduğu ilk illərdə türkmənlər sıx yaşadıqları bölgələrdə özünüidarə hüququ istədilər. Zatən, Xomeyni də inqilab zamanı etnik azlıqların bütün hüquqlarının təmin olunacağını vəd etmişdi. İran hakimiyyəti türkmənlərin bu istəyinə qarşı çıxdığı azmış kimi, 150 türkmən aktivisti edam edərək türkmənlərə göz dağı vermək istədi. Xeyli türkmən yeni İran hökumətinin cəzalarından yaxa qurtarmaq üçün mühacirətə getmək zorunda qaldı. İran dövləti hər zaman qeyri-farslara, özəlliklə türk əsillilərə, o cümlədən türkmənlərə qarşı basqı siyasəti yürüdür. Sünni olduğumuz üçün də bizə qarşı məzhəb ayrı-seçkliyi siyasəti yürüdülür. Bir neçə həftə öncə altı türkmən aktivisti ETTELAAT-a çağrılaraq onlardan fəliyətlərinin dayandırılması tələb olunub. Əks təqdirdə, həbs olunacaqları ilə hədələniblər.
– İran türkmənlərinin yaşadıqları bölgələrdə iqtisadi durum necədir? Başqa bölgələrdən fərqlidirmi?
– Türkmənlər Gülüstan ve Quzey Xorasan bölgəsində, yəni İranın quzey-doğusunda yaşayırlar ki, bildiyiniz kimi, bu region Türkmənsəhra olaraq tanınır. Türkmənsəhra Türkmənistan Cumhuriyyəti ilə həmsərhəddir. Bildiyiniz kimi, tarixi, mədəniyyəti, daşıdıqları dəyərlər eyni. 
Xəzər gölü ətrafında yaşayan türkmənlər əsasən balıqçıdırlar. Dolanışıqlarını dənizdən çıxarırlar. Torpaqlar əkinə yararlı deyil. Balıqçılıqdan başqa dolanışıq yerləri yoxdur. Lakin hökumətin məmurları onların yeganə çörək yerlərini kəsməkdə israrlıdır. Yüzlərlə balıqçı türkmən hökumət məmurları tərəfindən həbs olunub, yaralanıb, hətta öldürülüb. 100-dən çox uşaq atasız qalıb. Başqa dolanışıq yeri olmayan türkmənlər də həmin bölgələri tərk etmək zorunda qalırlar. Beləliklə, türkmən kəndləri tədricən boşalır. Hökumətin də məqsədi buna nail olmaq, qaz ehtiyatları ilə zəngin olan bölgəni türklərdən təmizləmək, ümumiyyətlə, bütün İranda türklərin assimilyasiya edilməsidir.
– Yəni məqsədyönlü siyasət yürüdüldüyünü iddia edirsiniz.
– Əlbəttə. Pəhləvilər zamanında əsası qoyulmuş farslarşdırma siyasəti bu gün də davam etdirilir. Pəhləvi dövründə türkmənlərin qovulduğu, əllərindən alındığı ərazilər sistanilərə satılır, bağışlanılır. Lakin bu torpaqların türkmənlərə satılması yasaqdır. Son illər türkmənlərə məxsus torpaqlarda sistanilərin yaşadıqları 500 kəndi rəsmiləşdirmək üçün kod adları verildi, lakin bir türkmən kəndinə belə, kod verilmədi. Türkmən kənd adları farslaşdırılır. Türkmənlərin yaşadıqları kəndlərin adları xəritələrdən çıxarılır. Mən sizə basqıların çox az bir qismini anladıram.
– Hazırda İrandakı türklmənlərin mübarizəsinə rəhbərlik edən bir təşkilat, ya lider varmı?
– Əslində İran türkmənləri, yaxud Türkmənsəhra əhalisi nə yazıq ki, Türkiyə və Azərbaycan cümhuriyyətindəki soydaşlarımız tərəfindən çox da tanınmır. Türkmənlər mübarizələrində təkdirlər. Heç bir yerdən dəstəyimiz yoxdur. İran hökumətinin basqı və təpkiləri üzündən orada təşkilat yaratmaq mümkünsüzdür. Türkmənləri kimsə tanımadığı ve ismini belə eşitmədikləri üçün mübarizələrini təkbaşına, heç bir yerdən dəstək almadan öz milli güc və iradələri ilə çətin şərtlərə baxmayaraq İran hökumətindən milli və insani haqlarını tələb etmişlər və edirlər. Türkmənlərin 1980-ci il olaylarından sonra heç bir təşkilatı olmayıb. Yalnız keçən illərdə gənc türkmən aktivistlərin sayəsində insan haqları təşkilatları və xəbər agentliyi quruldu. Onlardan biri də yuxarıda qeyd etdiyim kimi, TUHRA-dır ki, məqsədi İranda türkmənlərə qarşı hər cür dini bə etnik ayrı-seçkiliyi ortadan qaldırma ve hökumətin onların haqlarını tanımasına nail olmaqdır. Təşkilatımız Türkmənsəhra bölgəsində insan hüquqlarının vəziyyəti barədə hesabatlar hazırlayaraq BMT-yə təqdim edir. Həbs olunan, ya da ədaləstsiz şəkildə ittiham olunan türkmən varsa, onun hüquqlarının müdafiəsi üçün imzatoplama kampaniyası aparırıq. Tuhra.org bizim xəbər saytımızdır. Biz bu sitede İran hökumətinin türkmənlərə qarşı həyata keçirdiyi sistematik basqıları paylaşır, bu sayt sayəsində yurd dışındaki soydaşlarımız Türkmənsəhra ilə bağlı son olaylar barədə bilgi ala bilirlər.

Müsahibəni Azər Sarıoğlu hazırlayıb